Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niepocieszony — niepocieszonyszeni «nie mogący znaleźć w niczym pociechy, nie do pocieszenia» Niepocieszona wdowa … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
nieutulony — nieutulonyleni książk. «nie dający się pocieszyć, utulić, uspokoić; niepocieszony» Nieutulony ból. Był nieutulony po stracie najbliższej osoby. ◊ Pozostali w nieutulonym żalu… «formuła kończąca zwykle zawiadomienie o śmierci kogoś z najbliższej… … Słownik języka polskiego
nieukojony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieukojonyjeni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się ukoić, ułagodzić, pocieszyć; nieutulony, niepocieszony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieukojony żal, płacz. Nieukojona rozpacz. Nieukojony w bólu po stracie najbliższych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
